dinsdag 12 oktober 2010

Het hoge talud van de A1

Het was meteen een wens van routebouwer Patrick Jansen toen hij het hoge en steile talud zag van de afslag Borne-West van de A1. Daar moest een pad komen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet meteen zag zitten, maar nu we twee dagen bezig zijn met het aanleggen van een pad wordt het steeds duidelijker: dit wordt letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van de mountainbikeroute.
Afdalen door de rimboe op het talud van de A1. 
Theo Oude Nijhuis van aannemingsbedrijf Kruse uit Geesteren moet voorzichtig opereren met zijn nog geen duizend kilo zware graafmachientje. Het talud is steil en het is de bedoeling dat hij het pad een beetje schuin laat aflopen zodat regenwater er aan de zijkant af kan lopen.





Maar dat betekent wel dat zijn minigraver ook scheef staat en dat hij moet oppassen niet naar beneden te rollen. Oude Nijhuis is een bedreven machinist, maar hij onderkent het gevaar. Hij zit daarom voortdurend klaar om van de graver af te springen als het mis mocht gaan. Ik duim elke dag voor hem.


Zij konden niet wachten. 
Gelukkig heeft Theo het moeilijkste deel er bijna opzitten. Nog een meter of twintig en hij komt op het vlakke deel van het talud. Dan nog een keer een stukje naar beneden en weer omhoog en het lastigste deel is geklaard. Hij kan dan geleidelijk naar beneden om aan te sluiten op het pad dat Arjan Vreeswijk al eerder heeft gemaakt.
Het pad op het talud is van een wonderlijke schoonheid. Je gaat straks eerst langzaam omhoog, vervolgens rij je een stukje bovenlangs om tenslotte met drie afdalingen en hellingen door een groene jungle weer beneden te geraken. Enige stuurmanskunst en durf zijn wel vereist. Mountainbikers met hoogtevrees kunnen straks beter onderlangs gaan.
De twee leden van Ruiten Drie die dinsdagmiddag de route verkenden zijn niet bang. Zij reden het hele traject ook al is het nog niet klaar. Ik wil dat niet iedereen aanraden, vooral niet omdat we het pad nog steviger willen maken voordat het echt tegen krachtig mountainbiken bestand is.

De brug in de aanloop naar het talud.
Lang zal het echter niet duren voordat we het openstellen. De brug in de aanloop naar het talud is dinsdagmorgen gelegd door een ploeg vrijwilligers onder de bezielende leiding van Wim en Gerard. Dit keer ging het snel want ze hadden geleerd bij de bouw van de eerste brug. Dus stond er 's morgens vroeg middenin het bos een groot agregaat waarmee een stevige elektrische boormachine en een kettingzaag konden worden aangedreven.
Dan kregen we vandaag ook nog goed nieuws. We mogen gebruik maken van de dijk van het Twentekanaal. Daar was namelijk nog steeds geen zekerheid over. En zolang je de brief niet heb - ondertekend namens de Minister van Verkeer en Waterstaat - moet je maar afwachten. 
Maar goed, het ja-woord is er waarmee de route over het landgoed nu helemaal vast staat.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten