woensdag 29 oktober 2014

We zoeken het nu in menggranulaat

Een duurzame mountainbikeroute aanleggen en onderhouden is een heel proces. Een leerproces om beter te zeggen. Zo hebben we op Landgoed Twickel heel wat ervaring opgedaan met wateroverlast die in toenemende mate leidde tot modder en kuilen. Sommige mountainbikers vinden dat misschien geen probleem, maar voor een goed beheer is dat niet wenselijk. De meeste mountainbikers hebben namelijk de neiging om rond slechte plekken in een track heen te rijden. We kennen allemaal de gevolgen. Het pad wordt steeds breder en dat vinden met name grondeigenaren en natuurbeheerders niet leuk.

Het keiharde resultaat, hier het begin van de track langs de A1
Voor de mountainbikeroutes nieuwe stijl zoals die op Twickel is het wenselijk dat de tracks het hele jaar door goed berijdbaar zijn zonder  schade aan de natuur. Sinds de aanleg vier jaar geleden hebben we al heel wat verbeteringen uitgevoerd, telkens met het doel het pad stabieler te maken zodat het ook bij veel regen tegen een stootje kan.
Op sommige plaatsen is dat redelijk gelukt, maar op andere niet. Zo hebben we twee jaar geleden twee tracks (langs de A1 en bij De Noordmolen) opgehoogd met grond waar achteraf veel te veel klein in zat. We hebben dat twee jaar aangezien, maar het werd er niet beter op. In de zomerdag zijn de tracks keihard, maar als het ging regenen werd het één natte en glibberige boel. Geen succes dus.
Het menggranulaat wordt gestort in een cunet.
Om aan alle ellende een eind te maken hebben we onlangs gekozen voor een rigoreuze maatregel: een semi-verharding met menggranulaat. Menggranulaat is een product dat ontstaat bij het breken van puin. We hebben gekozen voor een mengsel dat bestaat uit delen die variëren van 0 mm (heel fijn gruis) tot 31.5 mm, zeg maar drie centimeter in doorsnee. Bij dat laatste gaat het om brokjes baksteen en beton. Vrij grof, maar die is nodig om de dikke plak die na aantrillen ontstaat een stevige structuur te geven.
Vrijdag 24 en zaterdag 25 oktober zijn we met een groot aantal vrijwilligers in de weer geweest om ruim 130 kuub menggranulaat te storten en te verdichten. Daarvoor waren eerder cunets gegraven, zodat het puin in een 10 centimeter diepe en 100 centimeter brede geul opgesloten werd. Het werk is nog niet helemaal af, van één strook moeten we nog 160 meter doen. In totaal hebben we dan een kleine 800 meter verhard.

Met een zware trilplaat wordt het materiaal verdicht.
Hoe is het resultaat? Sommigen zullen zeggen dat het een racebaan is geworden, veel te vlak voor een mountainbikeroute. Wij denken dat dat wel meevalt. Het gaat om tracks waar door de bochten en de vele bomen langs het pad de snelheid in de gaten gehouden moet worden. Het zijn snelle tracks, maar dat waren ze in de zomer ook al. En snel mountainbiken is ook een uitdaging. Ga het maar eens proberen de komende tijd en laat ons weten wat jullie er van vinden.