Bruggenbouwers

Die ligt wel even...

Zweetdruppels had ik voorspeld en zweetdruppels heeft het gekost. Tjonge, wat zijn dikke planken en balken van eikenhout zwaar. Mijn armen trillen nog na als ik dit typ. Maar het eerste bruggetje is klaar en het is een plaatje. Het hout voor het tweede bruggetje ligt bovendien op zijn plek ook dat mag een prestatie heten.

Even een gaatje boren...

Met twaalf man waren ze zaterdagochtend, de mannen en één vrouw van Ruiten Drie. Dat bleek al ras niets te veel want sjouwen met eikenhout over een afstand van zo'n vierhonderd meter over een slingerend en onregelmatig bospad valt tegen. Zeker als er twee balken van 180 kilo bij zijn. Met z'n achten hebben we die het bos in gebracht, maar oh wat kostte dat een moeite.

Samen een loodzware balk sjouwen.

Wim te Winkel en Gerard Freriksen kommerden zich ondertussen met een ploegje over de bouw van de eerste brug. Die ligt nu over een stroompje dat uitmondt in de Twickelervaart. Het beekje bevat water uit een ven iets verderop. Er moest echt iets overheen om de dames en heren mountainbikers ongeschonden aan de overkant te laten komen. En dat liever een stoere brug van  Twickels eikenhout dan een lelijke pvc-buis.

 De armen even rust gunnen.

Natuurlijk was het geen simpel karwei. Eikenhout is zwaar en weerbarstig materiaal. Er waren heel wat accu's nodig om de benodigde gaten te boren. En er kwam ook een kettingzaag bij kijken, want de planken moest nog worden ingekort. Maar het lukte wonderwel en nu ligt er een onverwoestbare brug.

 Reken erop dat dat zwaar is.

Voor twee mountainbikesters duurde het echter allemaal te lang. De balken lagen nog maar net op hun plaats of zij maakten er al gebruik van om schoon (!) aan de overkant te komen. Nou ja, mooi toch. Daar is hij voor.



Met z'n achten hebben we zogezegd het hout van de tweede brug naar de goede plek gebracht. Die bevindt zich ergens diep in het bos bij een watergang waar je zonder brug echt niet overheen komt. Vijf meter lang zijn de zware liggers. Dinsdag gaan we deze brug waarschijnlijk monteren en dan is het landgoed twee rustieke elementen rijker. Met dank aan de vrijwilligers die ze hebben gebouwd.

Wel iets om trots op de zijn!

En de stevigheid testen doe je zo.