Open brief aan Han Brinkcate

Borne 6 november 2010

Beste Han,

Ik ken je al vele jaren als een fanatieke natuurvriend. Je bent wat ouder en grijzer geworden, maar je hebt van je strijdbaarheid nog niet verloren lijkt het. Goed zo. Van strijdbare, enthousiaste mensen moeten we het hebben. In dat opzicht lijken we op elkaar. Kom maar op met je kritiek, zou ik zeggen. Want wij hebben als initiatiefnemers van de mountainbikeroute op landgoed Twickel een goed verhaal.

Zes jaar geleden kreeg ik als fanatieke wielersporter het idee dat er een vaste mtb-route op het landgoed zou moeten komen. In eerste instantie uit eigenbelang, dat geef ik graag toe. Het landgoed was in de wintermaanden mijn trainingsterrein en Twickel was begonnen veel van mijn favoriete paden en zandweggetjes af te sluiten voor fietsers.

Er volgde een gesprek met de rentmeester en die was niet afwijzend. Later is wel gebleken waarom. Het landgoed besefte dat mountainbiken geen bevlieging was die na een paar jaar over zou waaien. Met een paar bordjes waren de bikers niet tegen te houden. Er moest iets anders gebeuren.

Nu ben ik, net als jij Han, een grote vriend van Twickel. Ik heb er meer uren wandelend en genietend van de rust doorgebracht dan fietsend.  Het is een uniek en bijzonder waardevol bezit waar heel voorzichtig mee omgesprongen moet worden. De Stichting Twickel waakt daarover volgens mij als een goede maar strenge huisvader en daarom wilde ik het beslist vanaf het eerste begin doen in goede harmonie met de penningmeester en zijn assistenten.

We hebben Patrick Jansen er bij gehaald omdat hij in Nederland de deskundige bij uitstek is. Patrick is bosbouwkundige ingenieur én een ervaren mountainbiker. Hij heeft diverse publicaties op zijn naam over mountainbiken in natuurgebieden en deed veel kennis en ervaring op tijdens studiereisen in de VS en Canada waar de sport al veel langer dan bij ons populair is. In Nederland hielp hij diverse mtb-routes aanleggen.

Patrick werd projectleider en samen kwamen we met een plan waarbij uitgangspunt was dat de schade aan flora en fauna op het landgoed tot een minimum moest blijven en dat de hinder voor andere gebruikers (wandelaars) zo gering mogelijk moest zijn.

Er was een derde belangrijke voorwaarde (die ook door Twickel heel goed is begrepen). Als je wilt dat de mountainbikers de route gaan rijden – en dus wegblijven van de paden waar je ze niet wilt hebben – dan moet je die route aantrekkelijk voor ze maken. Om die reden hebben we 22 stroken smalle singletrack aangelegd (op den duur 50 cm breed), met een totale lengte van twaalf kilometer, verdeeld over de 70 km die de hele route lang is.

Han, we hebben deze drie uitgangspunten voortdurend in ons achterhoofd gehad, want we wilden het goed doen. Nergens zijn de singletracks dwars door ‘natuurgebieden’ gelegd, vrijwel overal lopen ze dicht langs de bestaande wegen. Bosgebieden waar wild kan worden verstoord of waar waardevolle en kwetsbare flora kan worden beschadigd zijn gemeden.

Waar nodig zullen we later delen van het pad verharden om te voorkomen dat de mountainbikers om modderplekken heenrijden en het bos in gaan. We hebben ook bruggen en vlonders gebouwd met dat doel. Deze route is daardoor veel duurder dan andere mtb-routes in Nederland. Kosten noch moeite zijn gespaard. En geloof me, de stichting Twickel heeft niets zomaar weggegeven.

Met de wandelaars is terdege rekening gehouden. De route is met een grote boog om het kerngebied van Twickel gelegd, omdat daar veel wordt gewandeld. Maar op een paar plaatsen gaan wandelaars en mountainbikers toch over hetzelfde pad.

We weten dat dat soms moeilijk is. We vragen voortdurend om begrip en respect. Hou rekening met elkaar. Dat geldt niet alleen voor de mountainbikers, ook voor de wandelaars. We leven in een klein landje en we doen wat we kunnen allerlei groepen te scheiden. Maar soms gaat het niet anders en dan moet je als mens bereid zijn het pad te delen. ‘Share the trail’, zeggen ze in Amerika.

Dat is niet alleen een mooi verhaal voor in deze brief, we gaan er ook wat mee doen. Bij enkele drukke paden en zandwegen komen borden waarop we de wandelaars en mountainbikers vragen rekening met elkaar te houden.

Maar hoe goed en gewetensvol we alles ook hebben overdacht, we zijn niet alwetend. We staan open voor nieuwe of betere inzichten. De ervaring kan uitwijzen dat we sommige aspecten niet goed hebben ingeschat. Dan zal daar iets aan worden gedaan. Ook dat is van meet af aan een uitgangspunt geweest voor ons en Twickel.

Het kan ook zijn dat derden ons wijzen op zaken die we over het hoofd hebben gezien. Om die reden heb ik jou Han afgelopen week gevraagd ons te helpen. Jij weet veel van de natuur op Twickel. De kikkerpoel langs de Meenhuisweg zal na jouw opmerking zeker nader worden bestudeerd. En als dat beter is halen we de dijk er weer uit en maken we er een mooie brug overheen. Van hazelwormen wisten we niets. Wijs ons de plekken aan en we bekijken of we maatregelen moeten nemen die dieren te beschermen.

Han, blijf met je kritiek niet langs de kant staan.

René Schabos

Initiatiefnemer Mountainbikeroute Twickel

Klik HIER voor het interview met Han Brinkcate in de TCTubantia van zaterdag 6 november.