Paden verdienen finishing touch

Donderdag 9 september. Vandaag voor het eerst de stroken gereden die we sinds maandag 30 augustus hebben aangelegd. Ze zijn mooi, maar nog niet klaar, want oh wat zijn ze zwaar.

Met een cyclocrosser zou ik nog maar even wegblijven.

Nu was ik met mijn cyclocrossfiets en dat is sowieso niet comfortabel. Op bestaande paden gaat het wel, maar een speciale mtb-track is toch een ander verhaal. Zeker als die track nog niet is ingereden, zoals in Twickel.

Een volgeveerde mountainbike zou een stuk beter gaan, maar dan nog blijft het in dit stadium zwaar vermoed ik. Dat komt omdat we de stroken nog niet hebben uitgevlakt. Graafmachinist Arjan Vreeswijk doet zijn best, maar hij kan niet voorkomen dat het pad hobbelig is als je er een beetje snel over wilt rijden.

Het lijkt mij verstandig het hele pad uit te vlakken (met de hark en eventueel extra zand) en er daarna met een trilplaat overheen te gaan. Die trilplaat is ook nodig om de delen die nu nog rul zijn te verstevigen.

Overigens lijkt het handig die trilplaat te trekken met een kleine quad of minitrekker (maximale spoorbreedte 2.00 meter). Wie er één heeft en ons wil helpen mag zich bij mij melden.

Blijft natuurlijk wel overeind dat het rijden van de track met z'n vele bochten en lichte hoogteverschillen een mooie ervaring is. Niet superspectaculair, maar wel voldoende technisch om je in vast te bijten. En dat in een prachtig, afwisselend landschap. Wat dat betreft is Twickel uniek.