Iedereen een voorspoedig, gezond en sportief 2011 gewenst. 

De toestand van de route

Zondag 12 dec 2010

De route is grotendeels berijdbaar, maar bij nat weer zijn de zandwegen soms zwaar en enkele paden modderig. Als het veel regent verslechtert de situatie snel. Dan beter een andere route kiezen of de singletracks overslaan.

Drie stroken (Grote Looweg, Langenhorsterweg-oost en Torendijk) zijn momenteel afgesloten omdat ze onbegaanbaar of gevaarlijk zijn. Op het pad langs de Torendijk ligt zand dat eerst moet inklinken. Zie de kaart om te zien waar deze stroken liggen. Je kan er altijd omheen rijden.

Heb geduld en gun ons de tijd

We gaan vooruit, maar soms voelt dat als drie vooruit en twee achteruit. De aanleg van een mooie, duurzame  mountainbikeroute vraagt om geduld en verstand. Niet alleen bij ons, de mensen achter de aanleg, maar ook bij de gebruikers. Voorlopig blijft het op de Twickelroute op sommige plaatsen zo nat dat je er beter niet kan komen.

Afgesloten strook langs de Torendijk. Verderop ligt de
nieuwe dijk en die is boterzacht.

De eerste stap achteruit. Een kleine twee weken geleden hebben we op het laag gelegen deel van het pad langs de Torendijk 60 kuub zand gebracht, maar daar valt nog niet over te rijden hebben we vandaag geconstateerd. Door het vele water, de vorst en de dooi daarna is de fraaie dijk die we hebben gemaakt zo zacht als boter.

Bruggetje ligt nu over kikkerpoel

Daar ligt ie dan. Nu aan de Meenhuisweg 

De brug die we met veel ijver hebben gebouwd om met droge voeten het beekje langs de Grote Looweg over te kunnen  steken ligt nu over de kikkerpoel langs de Meenhuisweg. Arjan Vreeswijk heeft hem vandaag verplaatst.

De vorst is ons werk de baas

We hebben misschien even gedacht dat ons geen zee te hoog ging, maar koning winter heeft ons er onder gekregen. De vorst heeft de afgelopen dagen zodanig toegeslagen dat het zand dat is gestort er nu hard bevroren bij ligt. Er is niet meer fatsoenlijk mee te werken zodat we genoodzaakt zijn voorlopig te stoppen.  Jammer, maar het is even niet anders.

De kop is er af

Vandaag hebben we dertig kuub zand op een stuk van de mountainbikeroute langs de Torendijk gebracht. We hadden een koude start, maar toen de machine een keer op gang was gekomen vloog het zand de singletrack op. Dat biedt hoop voor wat ons nog te wachten staat.

Ben vult met zijn shovel een van de twee rupsdumpers.

De koude start hield in dat onze machinisten eerst bij verhuurbedrijf de Lemerij in Borne instructie moesten hebben in het bedienen van de twee ruspdumpers en de kleine knikshovel. Ondertussen ging een andere ploeg naar de houtzagerij van Twickel om zware balken te halen. Die balken zijn nodig om de sloot te passeren langs de kant van de weg.

Jan lost de dumper.

Het zand kan komen

Het is zover, maandagochtend om half acht gaat het zandtransport beginnen en dinsdag gaan we met twee rupsdumpers en een knikshovel het gestorte zand op de track brengen. We hebben een rooster gemaakt want 210 kuub zand zet je niet in één dag weg.

Water in de Oelerweg. Dit weekeinde is er nog heel wat gefietst.

De verwachting is dat de zandtransporten (21 vrachten op elf verschillende locaties) twee dagen duren. Wim te Winkel rijdt mee om de chauffeur aan te wijzen waar we het zand precies willen hebben liggen. Dat is belangrijk want elke meter die we extra moeten rijden met de rupsdumpers, waar 'maar' een halve kuub in gaat, kost tijd.

We staan voor een nieuwe krachtproef

De komende weken gaan we de modderige en onder water gelopen tracks van de mountainbikeroute op landgoed Twickel ophogen. De afgelopen dagen hebben we daar een plan voor gemaakt. Onderdeel is dat we 170 kuub zand laten brengen. Dat zijn zeventien vrachtwagens. Een heleboel!

Gerard meet een modderstrook die zal worden opgehoogd.

Het is een gecompliceerd plan geworden, want om het zand op de goede plekken te krijgen kun je met vrachtwagens niet volstaan. De vrachtwagens kunnen het zand hooguit zoveel mogelijk in de buurt storten, maar daarmee heb je het pad nog niet opgehoogd.

We hebben bergen zand nodig

De aanleg van de vaste mountainbikeroute op landgoed Twickel gaat de tweede fase in. De regenval van de afgelopen weken heeft wel duidelijk gemaakt dat we er nog - lang - niet zijn. Er is hier een daar nog een beetje zand nodig. Beter gezegd: bergen zand!

Dit willen we dus niet. Hier komt een flink pak zand in.

Vrijdagmiddag zijn we met bosbaas Gert-Jan Roelofs en parcoursbouwer Patrick Jansen wezen kijken op een paar stroken die modderig zijn of zelfs onder water staan. We zijn lang niet overal geweest, want om alle plekken goed in beeld te krijgen plus een plan te maken voor het werk dat moet worden gedaan, is veel meer tijd nodig. Dat gaan we de komende week doen en daar hebben we twee hele dagen voor uitgetrokken.

Delen mtb-route afgesloten vanwege water

Afzetlint bij de ingang van een singletrack.

De mountainbikeroute op landgoed Twickel ligt er momenteel door de vele regen slecht bij. Afgelopen woensdag hebben de coördinatoren van de vijf verenigingen overlegd wat ons te doen staat. Besloten is de singletracks waar het rijden (deels) onmogelijk is door het vele water af te sluiten.

Goed overleg met Han

Gert-Jan Roelofs, Han Brinkcate en ondergetekende hebben vanmorgen in de rentmeesterij op Twickel bij elkaar gezeten om te praten over de knelpunten die Han eerder heeft aangekaart. Het was een gesprek dat, hoewel soms best een beetje fel, in een goede sfeer is verlopen.

Vlnr Gertjan Roelofs, René Schabos en Han Brinkcate

In het gesprek zijn een paar belangrijke zaken aan de orde geweest.

En zo doen de profs het

Het heeft even geduurd, maar we hebben het filmpje van de toertocht op zondag 31 oktober klaar. Kijk, huiver en geniet van de profs en de achthonderd anderen.

PS als de film niet goed loopt probeer dan deze link.

Een koude douche

Nou, dat was toch wel een beetje een koude douche vandaag. Zo'n zestig km van de route gefietst en ik had wel wat modder verwacht. Maar zoveel! Sommige stukken stonden helemaal onder water en waren onbegaanbaar. Oei. Hier ligt nog heel wat werk voor ons.

Situatie bij de Twickelervaart waar het water niet weg kan.

Er zijn wel enkele verklaringen voor de slechte staat waarin grote delen van de route zich momenteel bevinden. De afgelopen dagen heeft het veel geregend. En de toertocht van afgelopen zondag heeft hem ook geen goed gedaan. Als het pad er droog bij had gelegen was er waarschijnlijk een positief effect vanuit gegaan. Maar nu zijn heel wat plekken modderig gereden.

Zo vader, zo zoon

Zondagmorgen om half tien. Het is droog, de zon komt er een beetje door en de herfst laat zich prachtig zien. In Twickel zijn al weer tientallen mountainbikers onderweg. De negenjarige Thijmen en zijn vader Marcel Voorhuis uit Hengelo hebben er al flink wat kilometers opzitten. Sommige stukken zijn modderig maar Thijmen slaat zich er kranig door, zegt de trotse vader.

Open brief aan Han Brinkcate

Borne 6 november 2010

Beste Han,

Ik ken je al vele jaren als een fanatieke natuurvriend. Je bent wat ouder en grijzer geworden, maar je hebt van je strijdbaarheid nog niet verloren lijkt het. Goed zo. Van strijdbare, enthousiaste mensen moeten we het hebben. In dat opzicht lijken we op elkaar. Kom maar op met je kritiek, zou ik zeggen. Want wij hebben als initiatiefnemers van de mountainbikeroute op landgoed Twickel een goed verhaal.

Vuurdoop werd een modderbad

Tja. Dan hangt er 's morgens op de Buienradar zo'n dikke wolk boven ons deel van het land. En dan denken veel mountainbikers: ik kruip lekker weer in bed. Toch waren er zondag 31 oktober nog achthonderd aan de start voor de eerste georganiseerde toertocht op de vaste mountainbikeroute in Twickel. Voor een vuurdoop die een modderballet werd.

Zonder woorden.

Lijkt een brug en is 18 meter lang

Bij de modderstrook voor het talud langs de A1 was het eigenlijk meteen duidelijk. Het water stroomt er van de afrit Borne naar één plek onderaan, waar een zwaar en plakkerig mengsel van zand en klei ligt. De afgelopen tijd was het er een grote drekzooi. Met zand viel er weinig tegen uit te richten dus hebben we daar vandaag een vlonder gebouwd van circa 18 meter lang.

We zijn inmiddels ervaren bruggenbouwers en een vlonder komt dicht in de buurt. Je zet palen  in de grond en daar bevestig je liggers aan. Daar bovenop schroef je de dekplanken. Maar ja, in een bos waar geen stroom is. En met eikenhout dat nogal wat weegt?

Het is ons toch in zeseneenhalf uur gelukt en we zijn wat trots op het resultaat. Nu kunnen de bikers over de vlonder vaart maken om vervolgens met snelheid het steile stukje tegen het talud op te fietsen. Afstappen hoeft niet meer en dat betekent minder schade aan het pad.    

Zo geweldig is dit werk dus!

Gerard Freriksen maakte onlangs filmpjes van de bouw van een prachtige eikenhouten brug langs de Meenhuisweg en het verplaatsen van tien kuub zand voor een dijk over een nat stuk in de route. Kijk naar de beelden, luister naar de prachtige muziek en krijg de koude rillingen...

Brief van Han Brinkcate

De Deldense natuur- en Twickelvriend Han Brinkcate schreef bijgaande brief die onlangs was te lezen in het Hofweekblad. Hij drukt er zijn bezorgdheid in uit vanwege de aanleg van een vaste mountainbikeroute op het landgoed.

Ik plaats deze brief omdat ik van mening ben dat dit gezegd mag worden. Andere recreanten zullen zich misschien in zijn verhaal herkennen, daarom is het goed dat het hardop gezegd wordt. Toch ben ik het niet met hem eens en kunnen veel van zijn vragen en veronderstellingen worden beantwoord en weerlegd. Maar dat doen we later wel. De reacties spreken in ieder geval al voor zich.

“Twickel? Oh! Twickel?

Wat doe je nou?”

Ik heb dit artikel geschreven, omdat ik mij erg bezorgd maak over de ontwikkeling van een fietscrossbaan dwars door het mooie “Twickel”. Waarom moeten deze paden daar lopen waar al zandwegen zijn en waarom moeten deze door beschermde gebieden van “Twickel”? 

Han  Brinkcate

Op zulk soort vragen zou ik graag van de bedenkers hiervan antwoorden willen hebben. Waar zijn de onderzoeksrapporten betreffende de inventarisatie van planten en dieren? En wie heeft deze onderzoeken hoe en waar gedaan? Of is er zo maar lukraak een crossbaan uitgezet, zonder onderzoek naar het voorkomen van dieren en planten op de route te doen? 

En dat is drie...

We verzetten bergen als het moet en bruggen bouwen we ook. Gemaakt van het mooiste eikenhout dat je je kunt voorstellen, want gehaald bij de Houtzagerij van Twickel waar de balken en planken vers voor ons worden gezaagd. Woensdag 27 oktober weer zo'n mooie brug gebouwd, de derde al. Nu over de Servoleiding langs de Meenhuisweg.

Je begint met twee 5 meter lange, stevige liggers  (zwaar).

Mountainbikers rijden af en aan

Na de mooie officiële opening vrijdagmiddag is onze route afgelopen weekeinde door talloze mountainbikers in gebruik genomen. Met name op de regenachtige en winderige zondagmorgen liep het storm en zag je overal op de route bikers, jong en oud, rijp en groen, mannen en vrouwen, zwetend, met rode koppen, maar enthousiast rondrijden. Een prachtig gezicht.

Vrijwilligers verzetten bergen (zand)

Vele handen maken licht werk. Dat hebben we al vaker ervaren en opnieuw is die stelling bewezen. Onze vrijwilligers verzetten bergen als het moet. En zaterdagmorgen 23 oktober moest het want bij de singletrack langs de Blokstegenweg lag tien kuub zand op ons te wachten.

Scheppen en kruien. Met een uur was het gepiept.

Dat zand moest naar een plek die heel vaak nat is. De plek bevindt zich aan de eind van een schuin aflopende akker. Als het een beetje regent loopt veel water daar naar toe. Angezien de track er dwars door gaat wordt het daar een modderbende en dat is de afgelopen week ook gebeurd.

Opening een feest!!!

De officiële opening van de mountainbikeroute op landgoed Twickel is één groot feest geworden. Bestuurders en vrijwilligers troffen elkaar vrijdagmiddag eerst bij 't Hoogspel om later een stukje van de route te fietsen. De sportieve provinciaal gedeputeerde Carry Abbenhues reed voorop en was helemaal in haar element.

Carry gaat fier op kop. Foto's Edwin Nieuwenhuis

De bestuurster was wat aan de late kant maar dat mocht de pret niet drukken. Manager Fons Lohuis van de regio Twente en regiobestuurder, tevens wethouder van Enschede, Hans van Agteren staken voluit de loftrompet over wat landgoed Twickel, routebouwer Patrick Jansen en de vele vrijwilligers de afgelopen twee maanden tot stand hebben gebracht.

Aftellen is begonnen...

Het aftellen is begonnen. Vrijdag 22 oktober is de officiële opening van de vaste mountainbikeroute op landgoed Twickel. Gedeputeerde Carry Abbenhues gaat dat doen. De provincie stak veruit het meeste geld in het project en is daarmee feitelijk de grote animator.

Carry Abbenhues is sportief en fietst vrijdag mee. 

Het programma in 't Hoogspel begint om 14.30 uur met toespraken van Hans van Agteren van de Regio Twente (de opdrachtgever), Carry Abbenhues (de belangrijkste financier) en Gert-Jan Roelofs namens de Stichting Twickel. Om drie uur kleden we ons allemaal om voor een tochtje op de mountainbike. De gedeputeerde gaat ook fietsen, heeft ze aangekondigd. En natuurlijk pakken we dan een paar singletracks mee.

Een dankwoord is hier op z'n plaats

Op 27 augustus hebben we de eerste vlaggetjes geplaatst en dinsdag 19 oktober zijn de laatste palen erin gegaan. Daar zitten zeveneneenhalve week tussen waarin heel, echt heel veel werk is verzet. Maar nu is de vaste mountainbikeroute op landgoed Twickel helemaal uitgepijld en kan iedereen hem komen berijden.
Ik vind het een mooi moment om iedereen te bedanken die hier zo ontzettend veel energie en tijd in heeft gestopt. Op de eerste plaats de vrijwilligers. Jullie waren met zovelen en sommigen hebben zoveel uren in dit project gestopt dat ik me nog steeds verbaas  dat zoiets gebeurt. Wielrenners individualisten, vergeet het maar. Wat geweldig dit met elkaar te hebben gedaan. We hebben een prachtige tijd gehad.
Een paar namen wil ik noemen want zij trokken de kar voor de vijf clubs die zich aan de route hebben verbonden: Gerard Freriksen van R3, Wim te Winkel van de RTC Borne, Herman Duim van Trios, Joop Hoonhorst van de Twickeltrappers en Fred Zwienenberg van de RTC Hengelo.
Dan onze parcoursbouwer Patrick Jansen, die zijn unieke kennis inbracht, onvermoeibaar was en steeds weer oplossingen had. Verder Arjan Vreeswijk onze graafmachinist. Wat een vakman! Wat een enthousiasme. Elke ochtend voor dag en dauw zijn bed uit, nooit verzaakt, nooit gezeur. Je heb een perfect pad afgeleverd.
En last but not least Albert Groen, de man achter de schermen. Zonder jouw  bestuurlijke inbreng was de route er nooit gekomen. De mountainbikers in Twente mogen hopen dat jij voor de Regio Twente nog veel vaste routes kan helpen  aanleggen.

René Schabos